Instrukcje dla uczniów: Zatytułuj każdy nagłówek imionami egipskich bogów i bogiń. Wybierz odpowiednie postacie, sceny i przedmioty, aby zilustrować każdego boga lub boginię. Napisz krótki opis bogów lub bogiń w polach opisu. Pamiętaj, aby uwzględnić unikalne zdolności i funkcje. Kliknij „Zapisz i wyjdź”, aby oddać zadanie. Zbiór opowieści o zwierzętach zarówno realnych jak i baśniowych, zawierający ich opisy. Bestiariusz był średniowiecznym gatunkiem literackim nazwanym też bestiarium. Bestiariusze zapewniały rozrywkę w czasach, gdzie ludzie nie posiadali dostępu do środków przekazu jak w obecnych czasach. Wielu twórców bestiariuszy opisywało Strony w kategorii „Egipskie boginie”. Poniżej wyświetlono 30 spośród wszystkich 30 stron tej kategorii. Cerber. Pies strzegący bram do świata podziemnego. Według Hezjoda (ok. 750 p.n.e.) w Teogonii posiadał pięćdziesiąt głów, w późniejszych wersjach o Cerberze liczna głów zmalała do trzech (mogły one symbolizować przeszłość, przyszłość i teraźniejszość). Herkules udusił go gołymi rękami. Natomiast Dante dał mu ludzkie Stwórz własnego egipskiego boga dzięki tej zabawnej aktywności studenckiej. Określ ich imię, czego są bogiem i nie tylko! Ta aktywność pomoże uczniom połączyć się z tematami egipskich mitów. W skrócie. W mitologii egipskiej Amunet była pierwotną boginią, poprzedzała wielkich bogów i boginie Egiptu i miała powiązania z bóg stwórca Amun . jej postać była ważna w każdej większej osadzie w Egipcie, w tym w Tebach, Hermopolis i Luksorze. oto bliższe spojrzenie. VIAu. Agasaya – semicka bogini wojny, później utożsamiana z późniejszą Isztar. Uważana była za boginię bez strachu i wojowniczkę nieboskłonu. Ah Chuy Kak – bóg wojny Majów. Znany pod nazwą Ognia Niszczyciela. Ah Cun Can – bóg wojny Majów. Znany pod nazwą Wężą Zaklinacza. Ahulane – bóg wojny Majów. Znany pod nazwą Łucznika. Al-Qaum – nachabejski bóg wojny i nocy, opiekun karawan. Najprawdopodobniej był najważniejszym bogiem w panteonie bóstw nachabejskich. Alala - córka greckiego demona wojny, Polemosa. Była personifikacją zgiełku wojennego. Grecy wierzyli, że w czasie walki towarzyszy Aresowi, który wykrzykuje jej imię. z tego powodu, żołnierze Hellady, aby dodać sobie adwagi, wykrzykiwali w czasie walki jej imię - Alale alala Anahita (“Niepokalana”) – perska bogini płodności, kobiet i wojny. Występowała jako dziewica ubrana w złoty płaszcz i noszący diamentową tiarę. Jej poświęconymi zwierzętami był gołąb i paw. W syryjsko - fenickiej religii jej odpowiedniczką była Anath. Po podboju przez Persów Babilonu zaczęto porównywać ją do Isztar. Kult Anhity obejmował również nierząd uprawiany w jej świątyniach. Anahit - armenska bogini wojny. Później, obok Mitry, stała się główną boginią armenskiego panteonu bóstw. Anann - celtycka bogini, zwiastująca nadchodzącą śmierć w czasie bitwy. Razem z Badb i Machą, tworzyła trójcę bogin wojny. Anat – bogini wojny i płodności zachodnich Semitów (Kananejczyków, Fenicjan, Kartagińczyków, Syryjczyków), siostra i pomocnica Baala. Z jej osobą utożsamiana jest wojna, matczyność, dziewictwo i nierząd. Ta piękna bogini uwielbiała wojnę, na równi z miłością cielesna. Dobrze obsługiwała się mieczem i łukiem. Kochała brać udział w rzeziach wojennych w czym ujawniał się jej porywczy charakter. Przed każdą bitwą pokrywał swoje ciało henną i zakładał złote i purpurowe ubrania, które swoimi kolorami symbolizowały królewska pozycję boginki. W czasie bitwy ścinała głowy wrogów w szale wojennym o obcięte ręce zawieszała wokół swego pasa. Ze względu na jej rolę, ludzie modląc się do niej prosili o pokój i zaprzestanie wojen. W niektórych krainach składano nawet dzieci w ofierze dla Anat. w starożytnych tekstach odnoszono się do niej rożnymi określeniami, często sprzecznymi ze sobą – od matki bogów, po dziewicę i ladacznicę. Andraste – bogini wojny Celtów brytyjskich. Podczas walk Celtów przeciwko Rzymowi, królowa Boudicca poświęcała życie pochwyconych Rzymianek tej bogini. Aray – bóg wojny Armeńczyków. Uważa się, że jego pochodzenie jest tożsame z greckim Aresem. Czczony był jako bóg, który umiera i odradza się od czasu do czasu. Ares – grecki bóg wojny, syn Hery i Zeusa. Często przedstawiany jako silny fizycznie i wyzywający, Ares był uważany za brutalnego i krwiożerczego boga, używającego czystej siły, by osiągnąć swoje cele. Ze względu na swój okrutny charakter nie był więc popularny i lubiany przez innych bogów. Także wielu Greków miało do niego niejednoznaczny stosunek: jego obecność była postrzegana jako zło konieczne. Jego siostra Atena, bogini mądrości, była boginią strategii wojskowej, podczas gdy rola Aresa w wojnie była bardziej bezpośrednia: Atena - w religii greckiej opiekunka miasta Ateny, bogini wojny, rzemiosła i rozsądku. Była powszechnie czczona przez wszystkich Greków, ale w czasach nowożytnych kojarzona jest przede wszystkim z Atenami, którym dała swoje imię. Przez Rzymian utożsamiana była z Minerwą. W Iliadzie Homera Atena, jako bogini wojny, inspirowała greckich bohaterów i walczy u ich boku; jej pomoc jest synonimem sprawności i siły wojskowej. Również w Iliadzie Zeus, główny bóg Hellenów, przydzielił sferę wojny Aresowi, bogowi wojny, i właśnie Atenie. Moralna i militarna wyższość Ateny nad Aresem wynika po części z faktu, że reprezentowała ona intelektualną i cywilizowaną stronę wojny oraz cnoty sprawiedliwości i umiejętności, podczas gdy Ares reprezentował jedynie żądzę krwi. Cechy, które prowadziły do zwycięstwa, znajdowały się na egidach, czyli napierśnikach, które Atena nosiła, udając się na wojnę: strach, walka, obrona i atak. Jako strażniczka władców Atena, oprócz wojny, była boginią dobrej rady, roztropności, powściągliwości i przenikliwości. Badb – bogini wojny irlandzkich Celtów. Często przybierała postać kruka. Uważana była za boginię często biorącą bezpośredni udział w bitwach, często, swoją magią, przesądzając jej wynik. Tworzyła trójcę z dwiema innymi boginiami wojny – Machą i Morrigan. Belatu-Cadros – bóg wojny i zniszczenia wrogów czczony przez brytyjskich Celtów (głównie w Walii). Rzymianie utożsamiali go z Marsem. Bellona – rzymska bogini wojny, bardzo popularna wśród żołnierzy rzymskich. Jej pochodzenie najprawdopodobniej jest etruskie. Towarzyszyła bogu Marsowi w bitwach. Uchodziła za jego żonę, córkę lub – jak mówią inni – siostrę. Atrybutami Bellony był miecz, hełm, dzida i pochodnia. Często identyfikowana była z grecką Enyo. Burijas – kasycki bóg wojny. Camulus – bóg wojny Celtów zamieszkujących dzisiejszą Belgię. Kult jego był obecny również w Brytanii. Caswallawn – bóg wojny brytyjskich Celtów. Donar – starogermański bóg wojny, siły i grzmotów. Jego odpowiednikiem był Thor. Enyo (“Horror”)– grecka bogini wojny. Utożsamiana jako żona, sistra lub córka Aresa. Często pokazywana była pokryta krwią. W Rzymie utożsamiana była z Belloną. Ekchuah - Czarny Wódz - brutalny bóg wojny Majów, patron poległych wojowników oraz patronem kupców. Z tego powodu był przedstawiany niosąc worek towarów na plecach. On jest reprezentowany jako czarny człowiek z czarną otoką wokół oka, wiszącą dolną wargą i ogonem skorpiona. Erra – starobabiloński bóg wojny, śmierci i nieszczęść. Eshara – chaldejska bogini wojny i zbiorów. Freja - nordycka bogini. Patronowała wojnie i połowie poległych wojowników podlegało jej władzy. Utożsamiana była również czarną magią, przepowiedniami i bogactwem. Gun - afrykański bóg żelaza i wojny. Hadur – węgierski bóg wojny i ognia, syn Złotego Ojca i Jutrzenki. Był postawnym, z długimi włosami bóstwem, uzbrojonym w miedziany miecz i odzianym z miedzianą zbroję. Miał stworzyć legendarny miecz Attyli – Miecz Boga. Inanna – sumeryjska bogini wojny, płodności i miłości. Była personifikacją planety Wenus. Kult jej pojawił się najprawdopodobniej w mieście Uruk. Indra - w czasach wedyjskich był najwyższym władcą bogów. Swoją pozycję zawdzięczał zwycięstwu nad Vritrą - który jako potężny smok pochłoną całą wodę z Ziemi doprowadzając do wielkiej suszy. Po pokonaniu smoka został liderem bogów. Był wówczas uważany za bóstwo wojny, piorunów i burz, największym ze wszystkich wojowników, najsilniejszą z wszystkich istot. Był obrońcą bogów i ludzi przed siłami zła. Jeżdżąc w złotym rydwanie po niebie, był znany również jako bóg piorunów, dzierżąc broń Vajra, niebiański piorun z wyładowaniami atmosferycznymi. W czasie walki używał także łuku, siatkę i hak. Ponieważ był tym, który przyniósł wodę na ziemię, uznawana go również jako boga płodności. Miał również prawo do ożywienia poległych wojowników, którzy padli w bitwie. W późniejszych czasach utracił swoją wielkość i był czczony jako bóstwo pogody. Irmin – germański bóg wojny, czczony jako słup – kolumna, zwana Kolumną Świata. Po każdym zwycięstwie Germanie składali mu ofiary. Podczas chrystianizacji terytoriów opanowanych przez armię Karola Wielkiego, kolumny te zostały zniszczone. Isztar - jedna z głównych bogini Babilonii i Asyrii. Uważana była za boginię wojny, płodności i miłości. Jej kult był także znany w Fenicji. Starożytni wierzyli, że utożsamia ona dwa oblicza planety Wenus, rankiem, jako Poranna Gwiazda, przyprowadza kochanków do swojego łoża aby świętować, wieczorem zaś, jako Wieczorna Gwiazda, przynosi nieszczęście w postaci miecza wojny. Z tego powodu bogini Isztar była patronka miłości i płodności u ludzi jak i zwierząt, łącząc wszystkie istoty w aktach miłosnych. Ponieważ Isztar sama była rozwiązłą boginią, dlatego kobiety lekkich obyczajów traktowały ją jako swoja patronkę. Istniał związany z nią kult poświęconych prostytutek. Jako bogini wojny patronowała ona żołnierzom mezopotamskim w ich częstych wojnach. W czasie bitwy stała ona na plecach lwa trzymając w rękach łuk i strzały. W czasie walki ujawniał się jej porywczy i kapryśny charakter. Także nie jeden z wielu jej kochanków przepłacił życiem bliższe z nią kontakty. Maru - maoryski bóg wojny, współtwórca człowieka i dowódca niebieskich zastępów. Jest inicjatorem kłótni, zazdrości i wszelkich zatargów. Maru nauczył boga Tawhaki sztuki śpiewania oeaz rzucania czarów paraliżujących jego wrogów. Gdy wielki człowiek - wódz, modli się do Maru i odśpiewa właściwy hymn), bóg może do niego dołączyć w bitwie i tak w ten sposób zdecydować o walce na jego korzyść. Hawajska nazwa tego bóstwa to Ku. Menhit (“Ta która przeprowadza rzeźnie”)– egipska bogini wojny w postaci lwicy. Czczona była zwłaszcza w Górnym Egipcie. Menthu – egipski bóg wojny. Przedstawiany był w postaci ludzkiej z głową jastrzębia. Mentu – egipski bóg wojny i zwycięstwa. Był popularny w okresie Średniego i Nowego Państwa. Przedstawiany był w postaci ludzkiej z głową sokoła. Jego atrybutami był topór i łuk. Mextli - bóg wojny Mexików (Azteków) (stąd nazwa kraju), częściej nazywany Huitzilopochtli. Setki ludzi były oferowane mu corocznie jako ofiary. Mexitli był bogiem wojny i burz. Legenda mówi, że urodził się w pełni uzbrojony. Mixcoatl - aztecki bóg polowania i wojny, bóstwo gwiazdy polarnej. Czasem jest inną formą boga Tezcatlipoca, jak wtedy, gdy się pierwszy raz wskrzesił ogień za pomocą firmamentu (obracające się wokół jego osi). Morrigan (,,Królowa Demonów") – celtycka bogini wojny i płodności. Często utożsamiana z krukiem. Miała pojawiać się na polach bitew i napawać się widokiem przelewanej tam krwi. Nazywano ją też Nemain (,,Panika") albo Badb Catha (,,Kruk Bitwy"). Nanaja – sumeryjska i akkadyjska bogini wojny i seksu. Jej kult był dotarł również do Iranu i Syrii. Neit - egipska bogini łowów i wojny. W typowych przedstawieniach Neith jest przedstawiana jako srogie bóstwo, kobieta nosząca czerwoną koronę Dolnego Egiptu, czasami trzymająca lub używająca łuku i strzał oraz tarczy, w innych - harpuna. W rzeczywistości Neit była o wiele bardziej złożoną boginią niż jest to powszechnie znane, a o jej prawdziwej naturze starożytne teksty jedynie napomykają: w celu zachowania tajemnicy starożytni Egipcjanie narzucili jej religijne milczenie, stosując eufemizmy i aluzje, a często opierając się jedynie na symbolach. Była także, np. opiekunką kobiet i małżeństw. Ta egipska bogini wojny, miała tworzyć broń wojowników i strzec ich ciał po śmierci. Neiro - rzymska bogini wojny. Często utorzsamiana była z Belloną i Minerwą. Nike - grecka skrzydlata bogini zwycięstwa. Była opiekunem sportowców i wojowników. Ninurta (“Władca Świata”) - sumeryjski bóg wojny, grzmotów, płodności, deszczu, kanałów. Centrum jego kultu było miasto Nippur. Często przedstawiany był z mieczem sierpowym w ręku i łukiem. Odyn - główny bóg w mitologii nordyckiej, w tym także wojny i wojowników. Opisywany jako mądry, jednooki starzec, Odyn posiadał zdecydowanie najbardziej zróżnicowane cechy spośród wszystkich bogów i nie był tylko bóstwem wzywanym, gdy przygotowywana była wojna (wówczas udzielał rad i rozdawał specjalne dary), ale także opiekował się poezją, zmarłymi i magią. W południowych i zachodnich źródłach germańskich to właśnie Odyn decydował o tym, czy bitwy lub poszczególni wojownicy odniosą zwycięstwo, czy też zakończą bój w inny sposób. Walkirie - kobiety-wojowniczki - przynosiły ciała wojowników zabitych w bitwie do jego specjalnego raju Valhalli; wojownicy ci znani są jako Einherjerowie i podczas Ragnarök staną się siłą uderzeniową Odyna przeciwko nadciągającym siłom podziemnego świata. Mimo swego ponurego wyglądu nigdy nie był przedstawiany jako wojownik (w przeciwieństwie do Thora). Odyna można było rozpoznać po jego nakryciu głowy i płaszczu, długiej brodzie i tylko jednym oku. włócznia Gungnir jest jednym z jego głównych atrybutów. Inne atrybuty to pierścień Draupnir, z którego co dziewięć nocy wykapuje osiem nowych pierścieni, ośmionożny koń Sleipnir oraz dwa kruki - Huginn ("Myśl") i Muninn ("Mądrość"). Onuris – jeden z wielu bogów wojny w Egipcie. Był patronem armii egipskiej. Popularność zyskał od czasów panowania XII dynastii. Resef (“Ogień, Plaga”) - fenicki bóg błyskawic i zaraz. Egipcjanie uważali go również za boga wojny. Był portretowany z tarczą, pałką lub błyskawicą. Jego symbolicznymi zwierzętami był sęp i gazela. Sakhmet - egipska niszczycielska bogini związana z wojną i boską zemstą. Jej imię oznacza "Mocna". Przedstawiana jako kobieta z głową lwicy. Jej głównym ośrodkiem kultu była stolica Starego Królestwa, Memphis. To właśnie tam, była czczona jako członek boskiej triady z mężem Ptahem i synem Nefertum. Czczona była również w Luksorze. Według mitologii egipskiej znana była jako "Niszczycielka Ludzkości". Sakhmet była "Okiem Re", mściwym przeciwieństwem zazwyczaj życzliwej ludziom bogini Hathor. Re wysłał Sakhmet aby zabijać śmiertelników, którzy spiskowali przeciwko niemu. Bogini tak entuzjastycznie wykonywała swoje zadanie, że omal nie zabił wszystkich ludzi. Re aby temu zapobiec dał jej do picia duże ilości piwa, które zostało zabarwione kolorem krwi aby zmylić boginkę. Nietrzeźwy bogini musiał zaprzestać rzezi i ludzkość została ocalona. Sakhmet - jak wierzono - towarzyszyła faraonom w walce. Królowie na wojnie byli opisywani jako Sakhmet w furii, i bogini wspomaganiem ich strzelając strzałami w wrogów. Była też "Panią Zarazy", który mogła spuścić na ludzi i zwierzęta plagi i choroby. Była również czczony jako uzdrowicielka z tych dolegliwości, która sama zesłała na Ziemię. Według mitologi egipskiej znanna była jako "Niszczycielka Ludzkości". Sakhmet była "Okiem Re", mściwym przeciwieństwem zazwyczaj życzliwej ludziom bogini Hathor. Re wysłał Sakhmet aby zabijać śmiertelników, którzy spiskowali przeciwko niemu. Bogini tak entuzjastycznie wykonywała swoje zadanie, że omal nie zabił wszystkich ludzi. Re aby temu zapobiec dał jej do picia duże ilości piwa, które zostało zabarwione kolorem krwi aby zmylić boginkę. Nietrzeźwy bogini musiał zaprzestać rzezi i ludzkość została ocalona. Sakhmet - jak wierzono - towarzyszyła faraonom w walce. Królowie na wojnie byli opisywani jako Sakhmet w furii, i bogini wspomaganiem ich strzelając strzałami w wrogów. Była też "Panią Zarazy", który mogła spuścić na ludzi i zwierzęta plagi i choroby. Była również czczony jako uzdrowicielka z tych dolegliwości, która sama zesłała na Ziemię. Segomo - galijski bóg wojny i - egipski bóg wojny. Był nazywany Panem Wschodu. Jako bóg tego kierunku, Septu chronił egipskie posterunki wzdłuż granic wschodniej i pomagał faraonom kontrolować mieszkańców tych regionów. Set - egipski bóg burz, pustyni, świata zmarłych, chaosu, ucieleśnienie wrogości, a nawet wręcz zła. Jego posąg, często, towarzyszył armii egipskiej w czasie kampanii wojennych. Jako bóg pustyni chronił karawany, podróżujące przez pustynię, ale powodował także burze piaskowe. Doprowadzało to do konfliktów z jego własnym bratem, bogiem płodności Ozyrysem. Według mitologii walka Seta z Ozyrysem o prymat nad Egiptem i bogami, a później konflikt z bogiem Horusem doprowadziła do ostatecznej jego klęski. Ważne sanktuarium Seta znajdowało się w Ombos w Górnym Egipcie, w miejscu jego rzekomych narodzin. Było to również centrum jego kultu. Kult ten był również znany w północno-wschodnim rejonie delty Nilu. Wojowniczy Hyksosi uznawali go jako jednego z ważniejszych bogów. Wybrali oni Seta (władcę Delty i opiekuna cudzoziemców) na główne bóstwo i swojego patrona. Ważne sanktuarium Seta znajdowało się w Ombos w Górnym Egipcie, w miejscu jego rzekomych narodzin. Było to rówież centrum jego kultu. Kult ten był również znany w północno-wschodnim rejonie delty Nilu. Wojowniczy Hyksosi uznawali go jako jednego z ważniejszych bogów. Wybrali oni Seta (władcę Delty i opiekuna cudzoziemców) na główne bóstwo i swojego partona. Światowit - słowiański bóg wojny, przeznaczenia, zbiorów. Posiadał cztery głowy na palu - kolumnie, skierowane w cztery strony świata. Głowy owe utożsamiały powietrze, wodę, ogień i ziemię. Tanit - kartagińska i berberyjska bogini wojny i płodności. W Fenicji jej odpowiedniczką była Isztar. Niektórzy naukowcy twierdzą, że składano jej ofiary z dzieci. Teutates – celtycki bóg wojny, płodności i bogactwa czczony zwłaszcza w Galii. W celu jego przebłagania Celtowie składali mu ofiary ludzkie. Thor - nordycki bóg grzmotów, nieba i rolnictwa. Był ulubionym bogiem wojowników nordyckich, nie tylko jako syn Odyna, wodza bogów, i jego konsorty - Jord (Ziemi), ale także za swoją wojowniczą naturę, wyczyny i funkcje: był obrońcą Asgardu, królestwa bogów, i Midgardu, królestwa ludzi, i jest kojarzony przede wszystkim z ochroną poprzez wielkie czyny zbrojne polegające na zabijaniu olbrzymów. Thor skazany jest na śmierć w Ragnarök, końcu świata i zmierzchu bogów, ale umiera dopiero po zabiciu wielkiego węża swoim potężnym młotem Mjollnirem, umierając od jego trucizny; jego synowie Magni i Modi przeżywają Ragnarök wraz z niewielką liczbą innych bogów i dziedziczą jego młot, którego używają do przywrócenia porządku. Trygłów – trzygłowy słowiański bóg wojny, czczony głównie wśród Słowian zamieszkujących tereny przy Morzu Bałtyckim. Trzy głowy reprezentowały Ziemię, Niebo i Świat Podziemny. Tyr – północnogermański bóg wojny i sprawiedliwości z dynastii Azów. Prekursor Odyna. Uważany był za najodważniejszego z bogów. Wurukatte prohetycki bóg wojny, czczony w Azji Mniejszej. Hetyci utożsamiali go z Zaboabą, bogiem wojny zapożyczonym od Akkadów. Zababa – pierwotnie akadyjski bóg wojny, współmałżonek bogini Isztar. Był opiekunem miasta Kish. Po pojawieniu się Hetytów lud ten zaadoptował tego boga do swojego panteonu, gdzie nadano mu imię Astabis. Zroya - słowiańska wojenna bogini-dziewica. Ściśle związana z Perunem lub jego różnymi wcieleniami. The Egipskie boginie mitologii starożytnego Egiptu odegrały zasadniczą rolę w religii i kobieta tego społeczeństwa miała pewne przywileje w odniesieniu do roli niższości, którą przypisała w innych późniejszych kulturach, takich jak grecka. Wierzenia i rytuały otaczające tych bogów tworzyły jądro starożytnej egipskiej religii, która powstała w pewnym momencie w prehistorii. Bóstwa reprezentowały siły i zjawiska naturalne, a Egipcjanie wychwalali je poprzez ofiary i rytuały, aby siły te nadal działały zgodnie z boskim porządkiem. Po założeniu państwa egipskiego około 3100 r. Przed Chrystusem autorytet do wykonywania tych zadań był kontrolowany przez faraona, który twierdził, że jest przedstawicielem zostawiam wam listę głównych egipskich bogiń, które podobnie jak bogowie starożytnego Egiptu, spełniły pewną egipskie boginie1- AmonetAmonet był jednym z pierwotnych bogiń w starożytnej egipskiej religii. Jest członkiem ogdoada i małżonka Amona. Jego nazwa oznacza „ukryty” jest po prostu forma żeńska od Amona. Został on opisany jako kobieta nosi czerwoną koronę lub desheret aw dłoniach zwoju zawsze reprezentował wraz z Amona i nie ma żadnych odniesień do tej samej bogini. Około dwunastej dynastii (1991-1803 przed naszą erą) jej wziąć drugi obraz Mut jako małżonki niektórych miejscach, takich jak Teby, Amonet był nieustannie czczony, ponieważ uważano ją za obrońcę AnuketAnuket było uosobieniem i boginią Nilu w egipskiej mitologii. Znany był również jako Anaka lub Anqet, a jego świętym zwierzęciem była gazela. Jej imię znaczy „przytulanka” i zwykle opisywano ją jako kobietę z nakryciem głowy z sitowia lub strusich piór, a w dłoni karmiła piersią faraona, aw późnych okresach uznawana była za boginię pożądania. Dlatego też kojarzyło się z krową z powodu jej podobieństwa do pochwy3- Bastet Bastet była boginią w starożytnej egipskiej religii, czczoną od drugiej dynastii w 2890 rpne Znana była również jako Bast i została uznana za boginię wojny w niższym Egipcie przed zjednoczeniem została opisana jako wojownik w kształcie lwa, a później przekształcona w ochronną boginię w kształcie kota. Centrum kultu tego bóstwa znajdowało się w mieście Bubastis w miejscu znanym obecnie jako Zagazig. W świątyni poświęconej Bastet zwykle mumifikowano koty, a obecnie w wykopaliskach przybyły do ​​300 000 z HathorHathor była egipską boginią, uważaną za ucieleśnienie radości, kobiecej miłości i macierzyństwa. Było to jedno z najważniejszych i najbardziej czczonych bóstw w całej historii Egiptu, które zaczęło być czczone zarówno przez członków rodziny królewskiej, jak i przez ludność wielu grobowcach została pokazana jako bóstwo, któremu powierzono przyjęcie zmarłych do następnego życia. Uważano również, że pomagał kobietom w porodzie. Hathor została opisana jako bogini krów z rogami, wśród których znajduje się dysk słoneczny otoczony przez HatmehytHatmeith w religii starożytnego Egiptu była boginią ryb w rejonie Mendes. Jego nazwa oznacza „szefa ryb” lub „przywódcę ryb”. Był regularnie opisywany jako ryba lub jako kobieta z emblematem lub koroną w kształcie została uznana za żonę Ozyrysa i matkę Horusa, stając się alternatywną formą HemsutHemsut uważano za boginie losu i ochronę w mitologii starożytnego Egiptu. Te były ściśle związane z koncepcją ka, lub duch. Zostały opisane jako kobieca personifikacja ka także pierwotne wody, z których narodziły się wszystkie rzeczy. Jego obraz był taki, jak u kobiet niosących tarczę z dwoma skrzyżowanymi strzałami lub kobietą na kolanach z dzieckiem w była egipska bogini płodności i reprezentowane w postaci ropuchę. Dla Egipcjan to zwierzę było związane z płodnością, ponieważ pojawiła się z roczną powodzi uznano żeńska wersja lub Khnemu żona i matka Heru-ur. Niektóre rzeźby w formie ropuchę w drugiej dynastii uważa się, że zostały one dedykowane do niej. Był on również związany z ostatnich chwilach porodu więc kobiety nosiły amulety w tej chwili, w której jest reprezentowana Heket jak ropucha siedzi na liść IzydaIsis była boginią starożytnej egipskiej mitologii, której kult rozprzestrzenił się później w Imperium wciąż jest uwielbiany przez wielu ruchów i religii. Początkowo był wyidealizowany jako idealnej żony i matki, a także bycie matką naturą i magii. Z kolei, był patronem niewolników, grzeszników, rzemieślników i uciskanych, ale także słuchali modlitw arystokratów i liderów. To był również znany jako obrońca i bogini zmarłych Izydy oznacza „Tron” i dlatego korona, którą nosi, stanowi tron ​​jako uosobienie potęgi faraona. Najważniejsze świątynie na jego cześć znajdowały się w Behbeit El-Hagar i na wyspie micie Izyda była pierwszą córką Geba, boga Ziemi, i Nutą, boginią nieba. Ożenił się ze swoim bratem Ozyrysem i począł z nim Horusa. Święty obraz Izydy z Horusem w jej ramionach jako dziecko stał się wzorem dla chrześcijaństwa Maryi niosącej Jezusa w ramionach. 9- IusaasetIusaaset lub Iusaas to imię jednej z pierwotnych bogiń w religii starożytnego Egiptu, zdefiniowanej jako babka wszystkich bóstw. Jest reprezentowana jako kobieta ubrana w koronę sępa rogatego z dyskiem słonecznym otoczonym Urausami. W rękach ma był również związany z drzewem akacji, które uważane jest za drzewo życia. Zgodnie z mitem Iusaaset i Atum byli rodzicami pierwszych bóstw Shu i QebehutW mitologii egipskiej Qebehut była boginią uważaną za uosobienie płynu balsamującego. Jego imię jest tłumaczone jako „odświeżająca woda”. Qebehut jest córką Anubisa i żoną się do niego jako węża, który odświeża i oczyszcza faraona. Wierzono, że to bóstwo dawało wodę duchom zmarłych, gdy czekali na zakończenie mumifikacji. Ponadto była odpowiedzialna za ochronę ciała, utrzymując je w stanie świeżości do reanimacji ka. 11- Maat Maat była egipską boginią, która uosabiała koncepcje prawdy, równowagi, porządku, harmonii, prawa, moralności i sprawiedliwości. To było odpowiedzialne za regulację gwiazd i pór roku oraz za ustanowienie porządku we wszechświecie od chaosu do momentu tej roli jego główną rolą było ważenie dusz (lub serc) w podziemiach. Jest on reprezentowany za pomocą pióra w głowie, które służyło do określenia, czy dusze tych, którzy dotrą do raju, czy Mafdet Mafdet była egipską boginią, która chroniła przed wężami i skorpionami. Była częścią egipskiego panteonu od pierwszej dynastii i była reprezentowana jako rodzaj koci lub także definicję sprawiedliwości prawnej lub wyroku na śmierć i chronił groby faraonów i innych świętych miejsc. Mówiono, że Mafdet rozdarł serca tych, którzy czynili zło i dał je faraonowi u jego MeheturetMeheturet była boginią nieba w egipskiej mitologii. Jego nazwa tłumaczy się jako „Wielka Powódź” i jest przedstawiana jako krowa z dyskiem słonecznym między rogami. Jest znany jako „niebiańska krowa” lub „bogini krowa”, biorąc pod uwagę jej cechy mitach stworzenia daje światło słońcu na początku czasu i jest jednym z głównych składników w tworzeniu i utrzymaniu życia. Jest również uważana za boginię wody, stworzenia i odrodzenia i jest odpowiedzialna za podnoszenie słońca na niebie każdego dnia, dając światło uprawom tych, którzy ją Mut Mut była boginią starożytnego Egiptu, której imię tłumaczy się jako „matka”. Uznano, że jest to pierwotne bóstwo związane z wodami, z których powstały wszystkie który go reprezentował, był sępem, który według Egipcjan był dość matczynym stworzeniem. W sztuce Mut była reprezentowana jako kobieta ze skrzydłami sępa z anj w rękach, aw głowie miała koronę wysokiego i niskiego zjednoczonego Egiptu obok czerwonej lub niebieskiej był on również reprezentowany jako kobra, kot, krowa lub Neftis Neftis lub Nebthet był egipską boginią, członkinią Wielkiej Ennead of Heliopolis. Była córką Nut i Geb i siostrą Izydy i była bóstwem ochronnym, które symbolizuje doświadczenie śmierci, w przeciwieństwie do Izydy, która symbolizuje doświadczenie opisywano ją jako agresywną, potrafiącą spalić wrogów faraona swoim była reprezentowana jako kobieta ze skrzydłami jastrzębia. Jego zdolności były podobne do umiejętności Izydy, ponieważ Nephthys równoważyła ciemność, a druga światło. Powszechnie te dwie osoby były reprezentowane jako Seshat Seshat była egipską boginią mądrości, wiedzy i pisania. Była postrzegana jako pisarka, a jej imię dosłownie znaczy „ona, która pisze”. Jest przypisywana wynalazkowi pisania według kolei jest również uznawana za boginię historii, architektury, astronomii, astrologii, budownictwa, matematyki i umiejętności kojarzyły ją z obrońcą pergaminów, gdzie przechowywano największą wiedzę, a jej główna świątynia znajdowała się w mieście reprezentowana jako kobieta z emblematem siedmiu punktów na głowie, którego znaczenie jest nadal nieznane. W rękach nosi łodygę palmową z wgłębieniami oznaczającymi upływ czasu i nosi gepard lub skórę lamparta jako symbol kapłanów Sekhmet Sekhmet, którego imię oznacza „potężny”, był boginią wojowników i boginią uzdrawiania w mitologii starożytnego Egiptu. Była reprezentowana jako Leonese i była znana jako najlepszy łowca Egipcjan. Mówiono, że jego oddech ukształtował pustynię i działał jako obrońca faraonów, prowadząc ich w czasie wojny. Sekhmet był reprezentowany, trzymając tarczę słoneczną na głowie otoczoną nocy Tueris jest bóstwem ochronnym starożytnego Egiptu i reprezentuje poród i płodność. Jego nazwa oznacza „duży” i jest zwykle przedstawiana jako dwunożny żeński hipopotam z pewnymi rysami kotów z ogonem krokodyla nilowego i dużymi piersiami zwisającymi z jego wizerunek był używany w amuletach, które chroniły matki i ich dzieci przed krzywdą. Powszechnie było też widzieć jego wizerunek w codziennych przedmiotach gospodarstwa domowego, takich jak krzesła i Tefnut Tefnut był egipską boginią, która reprezentowała wilgotność, wilgotne powietrze, rosę i deszcz. Jest siostrą i małżonką boga powietrza Shu i matki Geb i Nut. Była reprezentowana jako kobieta z głową lwa lub jako kobieta w całości. Na głowie nosił również perukę z dyskiem słonecznym owiniętym w Uadyet Uadyet była miejscową egipską boginią miasta Dep. Była uważana za patronkę i opiekunkę Dolnego Egiptu, a później jako obrończyni wszystkich bóstw Górnego Egiptu..Obraz Uadyeta otaczającego dysk słoneczny znany jest jako Uraus i reprezentuje emblemat w koronie przywódców Dolnego Egiptu. Była związana z ziemią i dlatego była przedstawiana jako kobieta z wężem lub sam bogowie i boginie. Egyptian Gods: Amunet. [Online] [Cytowane: 1 lutego 2017 r.] Egypt Online. Anuket [Online] 2010. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Joshua J. Ancien History Encyclopedia. [Online] 24 lipca 2016 r. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Egypt Online. Hathor [Online] 2016. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Egipt. Hatmehit [Online] 2010. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Hemsut. [Online] 2010. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Caroline. The Keep. Heqet, Frog Headed Goddess of Childbirth. [Online] 28 maja 2012 r. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Joshua J. [Online] 19 lutego 2016. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Atum i Auf (Efu Ra). [Online] [Cytowane dnia: 1 lutego 2017 r.]. Egypt Online. Kebechet (Qebehet) [Online] 2010. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Bryan. Starożytne pochodzenie. [Online] 27 maja 2015. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] bogowie i boginie. Egipscy bogowie: Mafdet. [Online] [Cytowane: 1 lutego 2017 r.] Caroline. Wycieczka po Egipcie. Mehet-Weret, Niebiańska Krowa,. [Online] [Cytowane: 1 lutego 2017 r.] Egipt. Mut. [Online] [Cytowane: 1 lutego 2017 r.] egipska dla inteligentnych ludzi. [Online] [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Josgua J. Encyklopedia historii starożytnej. [Online] 18 listopada 2016 r. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Caroline. The Keep. Sekhmet, Potężny, Bogini Słońca, Niszczyciel. [Online] 29 listopada 2012 r. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Egypt Online. Taweret [Online] 2016. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Caroline. The Keep. Tefnut, bogini wilgoci i księżyca oraz suchość i słońce. [Online] 6 grudnia 2012 r. [Cytat: 1 lutego 2017 r.] Wadjet [Online] [Cytowane dnia: 1 lutego 2017 r.]. AMON - ważny bóg, sprawca niewidzialnego wiatru, urodzaju oraz płodności. Był uosobieniem elementów natury: powietrza i wiatru. W pewnym momencie w historii Egiptu, był nazywany "Królem Bogów". Za czasów tebańskiej XI dynastii (początek Średniego Państwa - (ok. 2133–ok. 1786 gdy lokalni władcy nabrali znaczenia i stolica Egiptu została przeniesiona do Teb, stał się głównym bogiem Egiptu. Jego rola wzrosła kiedy Amon został połączony z Ra, tworząc boga Amona-Ra. W Sztuce egipskiej przedstawiony by jako człowiek z głową barana i mężczyzna który ma na sobie kapelusz z piórami strusia. Najwazniejsza świątynia Amona znajdowała się w Tebach. Tam - wraz ze swoją małżonką Mut oraz synem Chonsu - bogiem-księżycem - stanowili w tebańską triadę. Za czasów XXV dynastii nastąpiło odrodzenie kultu Amona, a to za sprawą dojścia do władzy Kuszytów (dynasti pochodzącej z Nubii). Kuszyci za prawdziwy dom Amona uznawali święte miejsce w Gebel Barkal znajdujace się w północnym Sudanie. Rols Amona uległa pomniejszeniu po zniszczeniu Teb przez Asyryjczyków w 663 r. Od tego momentu w historii jego miejsce pośród panteonu bogów zaczął przejmować Ozyrys. Starożytni Grecy identyfikowali Amona ze swoim władcą bogów - Zeusem. Kult Zeusa Amona najpierw rozpowszechnił się w Helladzie stąd dotarł do Rzymu, gdzie był znany jako kult Jupitera Amona. ANPUT - boginią XVII Nomu (dzielnicy) w Górnym Egipcie. Jest boginią pustyni i ochrony oraz matką Kebecheta. ANUBIS - Strażnik bramy do zaświatów. Przedstawiany w sztuce jako człowiek z głową szakala. Jako bóg zmarłych, był ściśle związany z mumifikacji i pochówkiem. Anubis pomagał decydować o losie zmarłych w zaświatach. Serca zmarłych był porównywany z piórkiem prawdy (reprezentującym bogię Maat), aby sprawdzić, czy zmarły był godzien wejścia do życia pozagrobowego. Jeżeli osoba prowadziła złe życie, i jego lub jej serce będzie ciężko ważyć, będzie ono zjedzone przez Ammit (Pożeracz). Jeśli osoba jest dobra, i serce ważyło niewiele, oznaczało to, że, nie miał ona grzechów. Mogło ono wówczas przejść do życia pozagrobowego i niezjedzone spotkać Ozyrysa. ANUKET (Anukis, Anket) - córka boga Chnuma i bogini Satis. Czczona w Górnym Egipcie jako pierwsza bogini Nilu (pierwszej katarakty gdzie brał początek rzeki). Jej wielbionym zwierzęciem była gazela stąd w sztuce, była zwykle ukazywana jako gazela lub z głową gazeli. APEP (znany również jako Apepi, Aapep, Apophis w języku greckim) - zły demon o wyglądzie długiego czarnopomarańczowrgo węża. Kojarzony przez egipcjan z ciemności i chaosem. Mówiło się, że został utworzony przez Neith, boga starożytnych wód. Jego domena były więc głębiny oceanu. Zgodnie z mitem, Apep codziennie bezskutecznie atakuje słoneczną barkę Re podczas wschodu i zachodu Słońca próbując zatrzymac jego pochód po nieboskłonie. Krew zranionego demona zabarwia wówczas niebo na czerwono. Pomimo ciągłych porażek, wąż ponawia swoje ataki codziennie. W pewnie dni Apep odnosi tymczasowy sukces i Słońce tymczasowo zostaje pożarte. Egipcjanie widzili ten sukces demona jako zacmienie słońca. ATON (Aten – w języku egipskim ỉtn oznacza tarczę słoneczną) - w III tysiącleciu był jednym z wielu bogów Egiptu, Aton był tarczą Słońca ukazywany jako słońce z promieniami emanację boga Re. Rola Atona wzrosła za panowania królowej Hatszepsut. Był wówczas uwazny za stworzyciela swiata i dawce życia. Za czasów króla Amenhotep IV – Echnatona Aton stał się głownym bogiem kraju. Przez cześć historyków, po reformie religijnej Echantona, kult Atona może być uznawany jako pierwsza religia monoteistyczna. BASTET (Bast) – (“ Pożeraczka”) córka boga słońca Re, obronczyni faraonów jak również bogini rdości (miłości, radości, muzyki, tańca) oraz ogniska domowego i płodności. Wierzono, że Bastet chroni ludzi przed chorobami i złymi duchami. Bast była starożytnego Egiptu bogini ochrony i kotów. Była córką Ra, boga słońca. Jako opiekunka, była postrzegana jako obrońca faraona, a tym samym od głównego boga Ra. Bogini Bast czczona była co najmniej od II dynastii w starożytnym Egipcie. Pierwotnie była postrzegana jako bogini Dolnego Egiptu opiekuna, ukazywano ją z głową lwa. Centrum jej kultu było Per-Bast (Bubastis w języku greckim), który został nazwany po niej. Rola bogini uległa zmianie i zmniejszeniu po pokonaniu Dolnego Egiptu przez władców Północy. Uznawał była wówczas za bognię perfum i masci. Zwierzęciem kojarzonym z Bastet stał się kot. Ponieważ kotów domowych wydają się być delikatne i ochronne wobec ich potomstwa, Bast uważana była również jako dobra matka, będą czasami ukazywana z kocietami. Dlatego kobieta, która chciał mieć potomstwo czasami nosił amulet przedstawiający boginię z kocietami, których liczba pokazał, ile dzieci chce mieć. Menhit (“Ta która przeprowadza rzeźnie”)– egipska bogini wojny w postaci lwicy. Czczona była zwłaszcza w Górnym Egipcie. Menthu – egipski bóg wojny. Przedstawiany był w postaci ludzkiej z głową jastrzębia. Mentu – egipski bóg wojny i zwycięstwa. Był popularny w okresie Średniegi i Nowego Panstwa. Przedstawiany był w postaci ludzkiej z głową sokoła. Jego atrybutami był topór i łuk. Neit - egipska bogini łowów i wojny. Przedstawian była z tarczą i strzałami. Była także opiekunką kobiet i małżenstw. Onuris – jeden z wielu bogów wojny w Egipcie. Był partonem armii egipskiej. Popularność zyskał od czasów panowania XII dynastii. Sakhmet - egipskia niszczycielska bogini związana z wojną i boską zemstą. Jej imię oznacza "Mocna". Przedstawiana jako kobieta z głową lwicy. Jej głównym ośrodkiem kultu była stolica Starego Królestwa, Memphis. To właśnie tam, była czczona jako członek boskiej triady z mężem Ptahem i synem Nefertum. Czczona była również w Luksorze. Według mitologi egipskiej znanna była jako "Niszczycielka Ludzkości". Sakhmet była "Okiem Re", mściwym przeciwieństwem zazwyczaj życzliwej ludziom bogini Hathor. Re wysłał Sakhmet aby zabijać śmiertelników, którzy spiskowali przeciwko niemu. Bogini tak entuzjastycznie wykonywała swoje zadanie, że omal nie zabił wszystkich ludzi. Re aby temu zapobiec dał jej do picia duże ilości piwa, które zostało zabarwione kolorem krwi aby zmylić boginkę. Nietrzeźwy bogini musiał zaprzestać rzezi i ludzkość została ocalona. Sakhmet - jak wierzono - towarzyszyła faraonom w walce. Królowie na wojnie byli opisywani jako Sakhmet w furii, i bogini wspomaganiem ich strzelając strzałami w wrogów. Była też "Panią Zarazy", który mogła spuścić na ludzi i zwierzęta plagi i choroby. Była również czczony jako uzdrowicielka z tych dolegliwości, która sama zesłała na Ziemię. Septu - egipski bóg wojny. Był nazywany Panem Wschodu. Jako bóg tego kierunku, Septu chronił egipskie posterunki wzdłuż granic wschdniej i pomagał faraonom kontrolować mieszkańców tych regionów. Set - egipski bóg burz, pustyni, świata zmarłych, chaosu, ucieleśnienie wrogości, a nawet wręcz zła. Jego posąg, często, towarzyszył armii egipskiej w czasie kamapnii wojennych. Jako bóg pustyni chronił karawany, podróżujące przez pustynię, ale powodował także burze piaskowe. Doprowadzało to do konfiktów z jego własnym bratem, bogiem płodności Ozyrysem. Według mitologi walka Seta z Ozyrysem o prymat nad Egiptem i bogami, a później konflikt z bogiem Horusem doprowadziła do ostatecznej jego klęski. Ważne sanktuarium Seta znajdowało się w Ombos w Górnym Egipcie, w miejscu jego rzekomych narodzin. Było to rówież centrum jego kultu. Kult ten był również znany w północno-wschodnim rejonie delty Nilu. Wojowniczy Hyksosi uznawali go jako jednego z ważniejszych bogów. Wybrali oni Seta (władcę Delty i opiekuna cudzoziemców) na główne bóstwo i swojego partona. W kategorii "Bóstwa" znajdują się wszystkie święte i czczone oraz deifikowane Imiona Bóstw (Bogów i Bogiń) Wschodu, anioły, archanioły oraz hierarchie boskich istot czyli dewa i dewi mieszkańcy niebios, niebianie. Ostatnio edytowane w kategorii "Bóstwa" na Himalaya-Wiki: Ketu Indeks Bogów i Bogiń Pluton Hekate Hathor Bogowie Dziewięciu Świętych Planet Wedyjskiej Astrologii Bryhaspati - inaczej Guru, Bóstwo, archanioł planety Jowisz; kapłan niebian Budha - inaczej Tareya; bóstwo planety Merkury; duchowa inteligencja Ćandra - patrz Soma; archanielski duch bóstwa Księżyca, kierujący psychiką ludzi Ketu - duchowa planeta węzła zstępującego, odpowiada za energię Neptuna Mangala - archanioł, bóstwo planety Mars, dawca powodzenia i zwycięstwa Nawagraha - dziewięć planet w tradycji wedyjskiej mających rangę bogów, archaniołów Rahu - duchowa planeta węzła wstępującego,odpowiada za energię Urana Surja (Surya) - anioł Bóg Słońca, czczony o wschodzie i zachodzie słońca; anielski Bóg Słońca; dosłownie "słońce" Soma - inaczej Ćandra, Indu; imię anioła - Boga Księżyca, dusz księżycowa, napoje liturgiczne Śani - archanioł Saturna, władca karmy, pan losu i przeznaczenia Śukra - boski archanioł, duch planety Wenus, władca miłości i erotyki, piękna i sztuki Bogowie Wedyjscy Aditja - Aditjowie to archanioły, solarne bóstwa panteonu wedyjskiego wspominani w liczbie trzech oraz ośmiu i dwunastu Agni - w wedyjskiej kulturze Anioł - Bóg Ognia; żywioł ognia, duch ognia Anśa (Amśa) - postepowe i liberalne Bóstwo z grupy Adityas Aryaman - Bóg niszczyciel wrogów; jeden z 12-tu Adityas; Anioł Opiekun Arjan (Ariów); Aświnowie - anioły czy niebianie w postaci braci bliźniaków; Bhaga - Boski Dawca; Bóg wszystkodający; jeden z 12-tu Adityas; jeden z dwunastu synów Bogini Aditi Ćandra - Bóstwo lunarne (opiekun księżyca) Ćitragupta - bł. spolszcz. Czitragupta; anioł (dewa) zarządca i pisarz na dworze Jama-dewa, Boga Śmierci; Djaus (Dyaus; inaczej Diw, Diwa – Niebo) - personifikacja ducha nieboskłonu, anioł czy Bóg Nieba nad nami, Ojciec Nieba, Bóg niebios, ojciec niebios Daksza - Bóstwo z grupy Aditya; deifikowany mędrzec; zręczny, zdolny Dhanvantari - wedyjskie i puraniczne bóstwo medycyny, awatara boga Vishnu, niebiański lekarz; Dhatar - Dhatr, jeden z dwunastu Aditja, bóstw Nieba Indra - "siła", wedyjski władca niebios Swargi, anielski Bóg Gromu, władca losu, bóg uzdrawiającej burzy, władca piorunów, anioł król niebian, władca swargi - nieba, istot dobrotliwych i bohaterskich, pogromca złych mocy i demonów, opiekun wojowników i boskich zastępów Jama (Yama) - pierwszy człowiek, władca śmierci, zarządca dusz zmarłych w zaświatach, nadzorca kar dla grzeszników Martanda - jeden z dwunastu Aditja, bóstw Nieba Marutowie - niebiański dwór Boga Waju liczący zwykle 333 dewy Mitra - przyjaciel, anioł życzliwości, Bóg dobroci w wedach; jeden z Adityas; wedyjski i perski Bóg przyjaźni, życzliwości i miłosierdzia Pradźapati - tytuł i emanacja Boga, Brahmana: Pan Wszystkich Stworzeń; aspekt Boskiego Ojca Prythiwi - Bogini Ziemia, matka ziemia; żywioł ziemi, pierwszy element w filozofii naturalnej Puszan (Pushan) - anioł żywiciel stworzeń, Bóg dawca pokarmu; wedyjski Bóg rozkwitu i wzrostu, także duchowego Rawi - wedyjskie bóstwo słońca i słonecznego światła Rudra - anioł Bóg Przyrody, władca duchów natury, trzecia emanacja Boga Śiwa, imię Śiwa, aspekt Natury, Przyrody; dawca lekarstw Sakka - imię palijskie, w sanskrycie Śaka, jedno z imion Boga Indra Sawitar (Savitr) - wedyjski anioł, Bóg światła słonecznego dającego życie; wedyjski Bóg ucieleśniający duszę słońca i źródło życia Skanda (także: Murugan, Kumaran, Subrahmanja, Karttikeja) - wedyjski dewa wojny, opiekun wojowników i wodzów, identyfikowany Śakra (pal. Sakka) - Bóg wszechmocny, potężny, mocarny; także imię Boga Indra; Twasztar (Tvashtr) - anioł Bóg wszelkiego rzemiosła i sztuk rękodzielniczych; cieśla, majster, twórca; wedyjski Bóg – Architekt, Twórca Waju (Vayu) - anioł Bóg Wiatru z dworem Marutów, w jodze anioł strażnik ścieżki serca; wedyjski Bóg powietrza, wiatru, zdrowia i światła; bóstwo lewitacji Waruna (Varuńa) - anioł Bóg Wody i Dobrego Prawa, Ryty; wedyjski Bóg czuwający nad ładem i porządkiem wszechświata; bardzo ważne bóstwo praktykujących joginów; strażnik żywiołu wód w lotosie swadhisztana Wisznu (Vishńu) - jeden z trzech głównych Bogów - Archaniołów w tradycjach indyjskich Wiwaswat (Vivasvat) - Bóg życia i zabawy; świetlisty, jaśniejący; mający splendor Boginie Wedyjskie Aditi - wedyjska bogini wolności i wyzwolenia; najwyższa Matka; najwyższa Bogini; Macierz Bogów; Apas - boginie kosmicznych wód Nieba Aranjani - bogini przyrody, lasów i matka dzikich zwierząt Bhairawi - groźna forma małżonki Boga Śiwa, bogini śmierci Bhumidewi - bogini żywiołu ziemi Ćamunda - bogini wedyjska, później małżonka Boga Śiwa Ila - bogini Matka Ziemia, wedyjska dewi modlitwy i ofiary płynnej Lakini – Rudrani, małżonka Boga Rudra, trzeciej emanacji Boga Śiwa, królowa przyrody Lakszmi - bogini piękności i szczęścia, żona Wisznu Mahi - bogini personifikująca ziemię Maya - bogini ułudy i iluzji świata Manasa - bogini, córka Boga Śiwa zrodzona jego myślą Mena lub Menaka - Bogini, niebiańska nimfa, Królowa Himalajów, Małżonka Ducha Gór Moria Prythiwi, Prithiwi - Bogini Ziemi; uważana za wedyjską boginię Ziemi, małżonkę Djausa Pitara; żywioł ziemi w filozofii indyjskiej Raka - bogini obfitości, dawczyni snów Ratri - bogini nocy; wedyjska Bogini nocy, wieczora i zmierzchu; noc Rudrani - inaczej Lakini, małżonka Ducha Przyrody, Rudra-Deva; anielica przyrody i życia Sita – dosłownie: "bruzda", Bogini urodzona w bruździe, małżonka proroka i awatara Rama Śri – jedno z imion Bogini Lakszmi, pierwotnie wedyjska Bogini PraMatka Uszas - bogini zorzy porannej, świtu; Bogini świtu, jutrzenki, poranka przed wschodem słońca Bogowie Hinduizmu Współczesnego Bhaiszadźja - uzdrowiciel, lekarz i lekarstwo, mistrz uzdrawiania, niebiańskie bóstwo uzdrawiania z północnych Indii Bhairawa - groźna forma Śiwy - Niszczyciela Brahma - Bóg, Stwórca, Demiurg, Kreator, wraz z Wisznu i Śiwą stanowi hinduska trójcę [[Trimurti], Bóg Ojciec, Stwórca Wszechświata; zachodnia interpretacja pojęcia Brahman; Brahman - Wszechduch, Bóg, Absolut, Bóg-Duch; kapłan hinduistyczny, "oddech umysłu" Dharmaradźa - sanskr. Dharmarãja; Król Dharmy; Władca Boskich Praw; imię Boga Jama, władcy zmarłych Dźagannatha – "Strażnik Planety", znana forma Kryszny czczona w wisznuizmie Ganeśa - starszy syn Boga Śiwa i Bogini Parwati, pasterz ganów (aniołów-uczniów), pan mądrości; Pan Zastępów, starszy Syn Boga Śiwa i Bogini Parwati, ucieleśnia mądrość i wiedzę Garuda – ptak wahana Boga Wisznu, rodzaj wielkiego orła Hanuman – król małp, koalicjant Ramy w walce z demonem Rawaną Hari - Zbawiciel, imię Boże Wisznu i Kryszny Harihara – bóstwo będące zjednoczeniem Boga Śiwa i Wisznu Iśa (īśā/na) – pan, władca, duch w sercu; indyjskie imię Jezusa; lokapala - strażnik północnego-wschodu Iśwara (īśvara) – pan, władca, czwarta emanacja Boga Śiwa odnoszona do serca; prawa komora serca Kalkin – zbawiciel, wyzwoliciel; imię nadchodzącej awatary Boga Wisznu Kama - Kamadewa, bóstwo miłości i erotyzmu w hinduizmie, odpowiednik greckiego Amora i rzymskiego Kupidyna Karttikeja - (także: Skanda, Murugan, Kumaran, Subrahmanja) - wedyjski Syn Boży, dewa wojny, opiekun wojowników i wodzów, deifikowany Kryszna - awatara, inkarnacja Boga Wisznu, dyktował Bhagawad Gitę; deifikowany awatara, wcielenie Boga Wisznu Kubera - bóstwo skarbów, bogactwa, dobrobytu, prosperity; archont skarbów i bogactw ziemi; Manu - praojciec i prawodawca ludzkości, idealny wzór człowieczeństwa Matsya - pierwsza inkarnacja bóstwa Wisznu-Śiwa w postaci wielkiej Ryby, Człeko-Ryby, Syreńca Narajana - Bóstwo ucieleśniające ścieżkę doskonałego człowieczeństwa; Istota Najwyższego Boga, punkt, w którym Brahma, Wisznu i Śiwa są Jednym Narasinha – człowiek-lew, czwarta inkarnacja Pana Wisznu Kumaran (także: Murugan, Skanda, Subrahmanja, Karttikeja) - drugi poza Ganeśą syn Śiwa i Parwati, opiekun wojowników i wodzów Mahadewa - Wielki Anioł (Światłość), Archanioł Nieba, Imię Boga Śiwa; Wielki Bóg Wszechświata Maheśwara – jedno z imion Śiwa Boga, Mahadewa Paraśurama – Rama z toporem, jeden z trzech herosów noszących imię Rama Rama – mityczny bohater i awatara Wisznu, zwycięski pogromca demona Rawana Trimurti - Trójca Przenajświętsza: Brahma, Wisznu i Śiwa Sanatkumara - Sanat Kumara inaczej Skanda, Murugan, Kartikeya to starszy Syn Boży Boga Śiwa czy Rudra, Władca Szambali Śaka, Sakka – buddyjski władca uważany za inkarnację Boga Indra Śiwa - Najwyższy Bóg w śiwaizmie; archanioł hinduskiej trójcy, Bóg Łaski i Miłosierdzia; ideał joginów, pogromca demonów Waraha – trzecia inkarnacja Boga Wisznu w postaci Dzika; trzeci stopień rozwoju świadomości awatara Wisznu - archanioł hinduskiej trójcy, Bóg Życia i Podtrzymania; jedna z postaci trimurti odpowiedzialna za utrzymanie Wszechświata, Bóg w wisznuizmie Boginie Hinduizmu Apsara, Apsaras - półboskie istoty płci żeńskiej o niezwykłej urodzie Bagala - kobieta z głową żurawia, włada morderstwami, truciznami i magią Bhudewi - bogini Matka Ziemia, małżonka boga Wisznu Bhuwaneśwari - bogini wiedzy, plany astro-mentalnego (Bhuvana) Buddhi - żona Ganeśa, Syna Bożego. Ganeśa to Syn Boga Śiva Dakini - personifikacja żeńskiego aspektu inteligencji Boga Brahma, strażniczka ścieżki Brahma, rytu ofiarnego i muladhara ćakry Dewi - anielica, bogini, dosłownie: "światłość", "jaśnienie", świetlistość"; Wielka Bogini Matka, jej aspektem jest Śri Kali Durga - niezwyciężona, niedostępna; bohaterska i wojownicza postać małżonki Boga Śiwa; jedno z imion Kali; groźna forma Bogini Śakti, niszczycielka zła i demonów Ganga (hinduizm) - bogini, córka Himawanta (bóstwa Himalajów), która jako rzeka (Ganges) zstąpiła z nieba Gauri - bogini płodności, promienna Haimawati- sanskr. Haimavatĭ; córka góry; córka Himalajów; jedno z imion Bogini Parwati Himalaya - Mistrz, Ojciec wszystkich mistrzów (ryszich), małżonek bogini Mena; Duch Gór Himalajów Kali, Sati, Durga, Mahadewi, Parwati - "Cykl Czasu"; bogini czasu i śmierci, żona Śiwa o skórze indygo (śyam); Bogini, groźna małżonka Boga Śiva, ucieleśnia władzę nad śmiercią i czasem Kumari - dosł. dziewica; bogini, archanielica panteonu indyjskiego, małżonka Syna Bożego, Kartikkeja Lakszmi (także: Śri) - anielska bogini, małżonka Boga Wisznu; dawczyni bogactwa i dobrobytu Lalita - bogini, małżonka Boga Śiwa czczona w południowym śiwaizmie i tradycji śrividya Mahadewi - Wielka Bogini; małżonka Boga Śiwa posiadająca zwykle dziesięć wielkich form mądrości jako Mahawidja Mariamman - deifikowana dziewczyna, bogini z pewnej południowoindyjskiej wioski Minakszi - wojownicza bogini, czczona w Maduraj jako małżonka Boga Śiwa Parwati - Dobroczynna anielica, bogini dosiadająca lwa, dobrotliwa żona Boga Śiva; córka Króla Gór Himavanta; założycielka hatha-jogi i główna mistrzyni duchowa Hathajoginów Radha – małżonka Pana Kryszny; deifikowana w postać Bogini radosna żona Kryszny Saraswati - anielska małżonka Boga Stwórcy, Brahmana; bogini sztuki i nauki, bogini wód, personifikacja rzeki o tej nazwie; Bogini, patronka muzyki i wiedzy, małżonka Boga Brahma Sati (także: Uma, Dakszajani) - "Prawdziwa", "Silna", córka Dakszy i pierwsza żona Boga Śiwa, poprzednia inkarnacja Parwati Siddhi - druga (poza Buddhi) małżonka Ganeśy Szaszthi - "Szósta", Bogini porodu i patronka nowo narodzonych dzieci Śakti - moc, potęga; anielska bogini mocy żeńskiej zasady wszechświata, imię tytularne Bogini Tara – forma Bogini, jedna z dziesięciu archetypów małżonki Boga Śiwy, występuje w pięciu postaciach Tridewi - trójbogini, troista czy potrójna bogini Tripura Sundari - ucieleśnienia piękna w trzech światach, ezoteryczna bogini śiwaitów i śaktystów Wschodu Uma – małżonka Boga Śiwa, jedno z głównych imion Bogini Parwati Istoty Boskie, Półboskie, Upadewa, Siddhowie i Ryszi Aditjowie - Aditya; słoneczne bóstwa, synowie Aditi, wielkie archanioły indyjskie Gandharwa – Gandharwowie; klasa niebiańskich istot, półbogów Upadewa o dobrej naturze i wielkim artyzmie Jaksza - jakszasowie, jakszasy to istoty półboskie, półbogowie zamieszkujący lasy i pola, duchy skarbów Marutowie – Maruta; niebiane, anioły, bogowie światłości, dworzanie Boga Indra oraz Boga Waju Nagowie - Naga; wężowe istoty o ludzkich twarzach mieszkające w podziemiach Patali, które pomagają ludziom w duchowym rozwoju Ryszi, riszi, rishi – mędrzec, mistrz madrości; klasa istot oświeconych; mistrzowie radża jogi Upadewa (Upadeva) – w mitologii indyjskiej: półanioł, półbóg Widjadhara - Vidyādhara, Widjadarowie; posiadający wiedzę, zbiornik wiedzy, półboskie (upadewa) z Himalajów Bóstwa Innych Tradycji Ahura Mazda - Pan Zastępów, Bóg z tradycji zaratusztriańskiej, Ormuzd Allah - Bóg najwyższy w religii islamu; słowo Bóg oznaczające Absolut w języku arabskim, powszechnie przyjęte przez islam, odczytywanie słowa Elohim anioły - duchowe byty służące Bogu, stojące na straży dobra i prawdy; niebianie; dewy Dadźbóg, Dażbóg, Dabóg – bóstwo Słowian wschodnich, często określany jako syn Swaroga, odmiana Swarożyca Dievs, Dievas, Deiwas - bałtycki najwyższy, suwerenny bóg nieba, dobrobytu i pomyślności, władca bogów El - Bóg Stwórca, bóstwo męskie w religiach semickich: semickiej, hebrajskiej, fenickiej, ugaryjskiej i innych Elohim - hebr. elohijm, arab. Allah to Bóg, Absolut, Boska Para lub Bogowie (Empireum Bogów); Bóg najwyższy w tradycji hebrajskiej; Bóg występujący jako Boska Para Rodzicielska, jak np. Śiwa i Śakti w hinduizmie Hermes - greckie bóstwo z Olimpu, syn Zeusa i plejadanki Maja, posłaniec Boży Hermes Trismegistos - bóstwo inkarnujące się na Ziemi jako potrójny mędrzec, prorok Henoch Jarowit – zachodniosłowiański bóg wojny, czczony w Wołogoszczy i Hobolinie Jaryło, Jaryła, Jaruna – bóstwo słowiańskie, występujące w folklorze Słowian wschodnich i południowych, gdzie utożsamiany było ze św. Jerzym Jesse - Najwyższy Bóg-Duch religii słowiańskich, blask Świętowita Jowisz - rzymski Bóg Ojciec, italski Ojciec Niebieski, Bóg gromowładny, rzymski Perun czy Zeus Laila - Leila, Lajla, Lejla, Łada, Leda - słowiańska bogini pochodzenia indoeuropejskiego Maitreja – nauczyciel Ludzi i Aniołów, pierwotny Dźagad Guru dla wszystkich Łada - Lada, Leila - starożytna słowiańska wielka Bogini, Matka Boska Odyn - Wodan, Bóg Germanów, dawca pisma runicznego, źródło run Rugewit inaczej Rujewit, imię boga słowiańskiego czczonego w Gardźcu na Rugii Perkun - naczelne, suwerenne bóstwo panteonu bałtyjskiego, gromowładca, bóg niebios, ognia i płodności, odpowiednik słowiańskiego Peruna Perun - jedno z naczelnych bóstw słowiańskich. Uosobienie gromowładcy, boga grzmotów i piorunów, słowiański Indra, Zeus, Jowisz Pluton - jedno z imion Hadesa jako bóstwa świata podziemnego, bóstwo bogactwa, władca skarbów Plutos - greckie bóstwo w postaci dziecka, mający szczęście do bogactwa, utożsamiany z Plutonem Podaga – bóstwo czczone przez Wagrów, wymienione przez Helmolda w jego Chronica Slavorum Radogost zwany inaczej Radegastem lub Redigastem – bóg Słowian połabskich Rugewit inaczej Rujewit – imię boga słowiańskiego czczonego w Gardźcu na Rugii. Swarożyc – słowiański bóg ognia ofiarnego i domowego (wg Gieysztora), czczony na Połabiu, bóstwo Słońca, Syn Swaroga Swaróg – słowiańskie bóstwo nieba, słońca, ognia (wg Gieysztora ognia niebiańskiego) i kowalstwa Świętowit - Najwyższy Bóg starożytnych Polaków i innych grup Słowian, także Światowid Zeus - Dzeus, naczelny gromowładny Bóg panteonu greckiego Olimpu, Ojciec Niebieski duchowości greckiej Zajęcia dla uczniów dla Mitologia Egipska Pierwsze dowody istnienia bogów i bogiń w Egipcie pochodzą z okresu wczesnodynastycznego (3100-2686 i wyrosły z wierzeń religijnych. Grafika z tego okresu przedstawia postacie zwierząt i ludzi, które uważa się za związane z bóstwami egipskimi, ale nikt nie wie tego na pewno. W miarę jak społeczeństwo egipskie stawało się coraz bardziej wyrafinowane, coraz więcej dowodów działalności religijnej stało się jasne. Starożytni Egipcjanie czcili wielu bogów i boginie. Niektóre z nich wyglądały jak ludzie, ale wiele z nich było częściowo ludźmi, a częściowo zwierzętami, takimi jak ptaki, koty, barany i krokodyle. Główne tematy, wokół których skupia się większość egipskich mitów, to sąd nad zmarłymi, walka między dobrem a złem oraz cykl narodzin i odrodzenia. Zwierzęta i mitologia egipska Starożytni Egipcjanie czcili zwierzęta przez tysiące lat. Psy były wyjątkowe ze względu na ich zdolność do polowania i ochrony, ale koty były najbardziej czczone ze wszystkich. Egipcjanie wierzyli, że koty to magiczne stworzenia i przynoszą szczęście. Koty ubierano w piękne klejnoty i karmiono najlepszym jedzeniem, a kiedy umierały, były zmumifikowane; na znak żałoby właściciele golili brwi i opłakiwali swojego kota, aż brwi odrosną. Koty były tak cenione, że jeśli ktoś celowo lub przypadkowo zabił kota, był skazywany na śmierć. Egipscy bogowie i boginie potrafili zamienić się w zwierzęta, ale tylko bogini o imieniu Bastet mogła przybrać kocią postać. Śmierć i życie pozagrobowe Starożytni Egipcjanie wierzyli w podziemny świat lub drogę do gwiazd zwaną Duat , życie wieczne i odrodzenie duszy. Do Duat można było dotrzeć tylko podróżując przez grobowiec zmarłych. Ci, których było na to stać, byliby zmumifikowani, aby chronić swojego ducha. W zaświatach zmarli przeszli przez Salę Sprawiedliwości i ogłosili się winnymi lub niewinnymi Ozyrysowi, bogu umarłych i podziemi. Anubis, bóg z głową szakala, zważy serce zmarłego na wadze Ma'at z jej piórem prawdy. Gdyby serce zrównoważyło się z piórkiem, ich dusza mogłaby dołączyć do bogów na Polu Trzcin i odrodzić się. Ale jeśli serce było cięższe od pióra, zostało pożarte przez Ammita, Pożeracza Umarłych, i podróż zmarłej duszy dobiegła końca. Zajęcia w tym planie lekcji są ukierunkowane konkretnie na mitologię egipską i można je połączyć z naszym planem lekcji Wprowadzenie do Egiptu , aby uzupełnić swoją jednostkę o Egipcie. Podstawowe pytania dotyczące mitologii egipskiej Jakie są niektóre z głównych tematów w mitologii egipskiej? Czym mitologia egipska różni się od mitologii greckiej i mitologii nordyckiej? Jak są podobni? Kim są najbardziej rozpowszechnieni bogowie i boginie w mitologii egipskiej? Jaką rolę w dzisiejszym świecie mogą odgrywać mity i wierzenia z przeszłości? Jakie lekcje możemy wyciągnąć z mitologii? Jak zmienia się definicja bohatera?

mitologia egipska bogowie i boginie